«Με θλί­ψη α­να­κοι­νώ­νου­με πως ένας α­πό τους κο­ρυ­φαίους πο­δο­σφαι­ρι­στές ό­λων των ε­πο­χών, ο Γιό­χαν Κρόι­φ, δεν βρί­σκε­ται πια α­νά­με­σά μας. Ο «ι­πτά­με­νος Ολλαν­δός» έ­χα­σε τη μά­χη με τον καρ­κί­νο σε η­λι­κία 68 ε­τών στη Βαρ­κε­λώ­νη στις 24 Μαρ­τίου, κά­νο­ντας α­ναμ­φί­βο­λα φτω­χό­τε­ρο το πα­γκό­σμιο πο­δό­σφαι­ρο».

   Όλη η κα­ριέ­ρα του, ό­λη η δια­δρο­μή στο πο­δό­σφαι­ρο εί­ναι έ­να συ­νε­χές και α­διά­κο­πο μά­θη­μα πο­δο­σφαί­ρου. Άλλες κα­ριέ­ρες εί­ναι γε­μά­τες μα­γεία, άλ­λες γε­μά­τες νί­κες. Η δια­δρο­μή του Κρόιφ εί­ναι μο­να­δι­κή. Αρκε­τοί πά­τη­σαν την κο­ρυ­φή και σαν παί­κτες και σαν προ­πο­νη­τές. (διαβάστε όλο το αφιέρωμα εδώ)

   "Αν οι α­ντί­πα­λοι έ­χουν δυο ι­κα­νό­τα­τους ε­πι­θε­τι­κούς, έ­ναν ά­ρι­στο και έ­ναν πο­λύ κα­λό, το φυ­σιο­λο­γι­κό θα ή­ταν να ρί­ξω στον ά­ρι­στο τον ά­ρι­στό μου α­μυ­ντι­κό και στον πο­λύ κα­λό τον πο­λύ κα­λό μου α­μυ­ντι­κό. Ε λοι­πόν ό­χι. Εμείς δεν το κά­νου­με έ­τσι. Ο κα­λύ­τε­ρος δι­κός μας α­μυ­ντι­κός πά­ει πά­νω στον λι­γό­τε­ρο κα­λό ε­πι­θε­τι­κό τους. Ένα πρό­βλη­μα λι­γό­τε­ρο".